هیثم بن طارق، سلطان عمان
پس از بررسی قانون اساسی کشور،
سیستم جمع‌آوری مالیات، عوارض و سایر مبالغ قابل پرداخت به واحدهای دستگاه اداری دولتی صادر شده توسط فرمان سلطنتی شماره ۳۲/۹۴،
قانون مالیات بر درآمد صادر شده توسط فرمان سلطنتی شماره ۲۸/۲۰۰۹،
قانون مالیات بر ارزش افزوده صادر شده توسط فرمان سلطنتی شماره ۱۲۱/۲۰۲۰،
قانون معاملات الکترونیکی صادر شده توسط فرمان سلطنتی شماره ۳۹/۲۰۲۵،
فرمان سلطنتی شماره ۶۶/۲۰۱۹ مبنی بر تأسیس سازمان امور مالیاتی،
فرمان سلطنتی شماره ۴۲/۲۰۲۰ مبنی بر صدور سیستم سازمان امور مالیاتی و تصویب ساختار سازمانی آن،
پس از ارائه به شورای عمان، و بر اساس آنچه منافع عمومی ایجاب می‌کند،
ما موارد زیر را تصویب کرده‌ایم:
ماده اول
قانون مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی ضمیمه لازم‌الاجرا خواهد بود.
ماده دوم
رئیس سازمان امور مالیاتی ظرف یک سال از تاریخ انتشار قانون ضمیمه در روزنامه رسمی، آیین‌نامه‌های اجرایی آن را صادر خواهد کرد. وی همچنین تصمیمات لازم را برای اجرای مفاد آن صادر خواهد کرد.
ماده سوم
بند (1) ماده (18) مکرر قانون مالیات بر درآمد فوق‌الذکر لغو می‌شود. هر ماده‌ای که با قانون ضمیمه مغایرت یا تضاد داشته باشد نیز لغو می‌شود.
ماده چهارم
این فرمان در روزنامه رسمی منتشر شده و از اول ژانویه 2028 لازم‌الاجرا خواهد بود.
تاریخ صدور: 26 ذی‌الحجه 1446 هجری قمری
مطابق با: 22 ژوئن 2025 میلادی
هیثم بن طارق
سلطان عمان
قانون مالیات بر درآمد اشخاص
فصل اول
تعاریف و مقررات عمومی
ماده 1
در اجرای مفاد این قانون، کلمات و عبارات زیر معانی ذکر شده در کنار هر یک از آنها را خواهند داشت، مگر اینکه متن طور دیگری ایجاب کند:
- سازمان:
سازمان مالیاتی.
- رئیس:
رئیس سازمان.
- شخص:
شخص حقیقی مشمول مالیات، شامل مقیم مالیاتی و غیر مقیم مالیاتی.
- مقیم مالیاتی:
هر شخصی که مدت حضور او در سلطنت عمان بیش از (183) صد و هشتاد و سه روز متوالی یا متناوب در طول سال مالیاتی باشد.
- ساکن غیر مقیم مالیاتی:
هر شخصی که واجد شرایط اقامت مالیاتی نباشد.
- سال مالیاتی:
یک سال تقویمی‌کامل که از اول ژانویه شروع و در 31 دسامبر همان سال پایان می‌یابد.
- مالیات:
مالیاتی که طبق مفاد این قانون بر درآمد شخص اعمال می‌شود.
- کارفرما:
نهادی که شخص برای آن کار می‌کند، شامل افراد، واحدهای دستگاه اداری دولت، سایر اشخاص حقوقی عمومی، مؤسسات، نهادها و شرکت‌های بخش خصوصی و واحدهای بخش خصوصی فعال در سلطنت عمان، چه عمانی و چه خارجی، و سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی.
این نهادها همچنین شامل صندوق‌های بازنشستگی برای بازنشستگان، شورای دولت و مجلس شورا، شوراهای شهرداری (اعم از انتخابی یا انتصابی)، نهادها و مؤسسات عمومی و واحدهای مشابه دستگاه اداری دولت، شرکت‌ها، انجمن‌ها و نهادهای عام‌المنفعه، در رابطه با پاداش‌ها و سایر مبالغ پرداختی به اعضای این شوراها یا هیئت مدیره آنها، حسب مورد، می‌شوند.
- مزایای غیرنقدی:
کلیه مزایای غیرنقدی که شخص در طول سال مالی دریافت می‌کند، چه از کارفرمای خود (که به عنوان کمک هزینه جانبی برای دستمزد یا حقوق او در نظر گرفته می‌شود، مانند مسکن) یا از غیرکارفرما.
- درآمد ناخالص:
کلیه مبالغ نقدی و مزایای غیرنقدی که شخص در طول سال مالی مطابق با مفاد این قانون دریافت می‌کند.
– درآمد خالص:
مبالغی بیش از (۴۲۰۰۰ ریال عمانی) چهل و دو هزار ریال عمانی از درآمد ناخالص.
– درآمد مشمول مالیات:
درآمد خالص منهای ارزش معافیت‌ها، هزینه‌ها و زیان‌های مقرر در این قانون و همچنین معافیت‌های مقرر در قراردادهای بین‌المللی.
– مالیات خارجی:
مالیاتی که طبق قانون هر کشور خارجی از همان نوع مالیات وضع شده بر درآمد یک شخص، بر اساس مفاد این قانون وضع شده و توسط شخص به آن کشور از درآمد حاصل از همان منبع پرداخت می‌شود.
– مودی مالیاتی موظف به پرداخت مالیات:
شخص یا اشخاص مندرج در مواد ۴۲، ۴۳ و ۴۴ این قانون، حسب مورد.
– مقررات:
آیین‌نامه اجرایی این قانون.
ماده ۲
مفاد این قانون خللی به توافق‌نامه‌ها و معاهدات بین‌المللی که سلطنت عمان در آنها عضویت دارد، وارد نمی‌کند.
ماده ۳
این مرجع بنا به درخواست شخص، گواهی اقامت مالیاتی صادر می‌کند.
ماده ۴
اطلاعیه‌ها و ابلاغ ها طبق مفاد این قانون و مقررات آن، از طریق تمام وسایلی که با تصمیم رئیس مشخص شده است، از جمله وسایل الکترونیکی، با در نظر گرفتن مفاد، کنترل‌ها و شرایط مندرج در قانون معاملات الکترونیکی، انجام خواهد شد.
ماده ۵
علاوه بر آنچه که به طور خاص در این قانون پیش‌بینی شده است، مقررات، رویه‌ها، مهلت‌ها، اسناد و فرم‌های لازم برای اجرای مفاد آن، و همچنین هزینه‌های ضروری و اجتناب ناپذیر، هزینه‌های واقعی و روش محاسبه و انتقال زیان‌ها را مشخص می‌کنند.
فصل دوم
دامنه مالیات و نرخ‌های آن
ماده ۶
مالیات سالانه بر درآمد خالص شخص به شرح زیر اعمال می‌شود:
۱. درآمد یک مقیم مالیاتی که در داخل یا خارج از سلطنت عمان کسب می‌شود.
۲. درآمد یک مقیم غیر مالیاتی که در سلطنت عمان کسب می‌شود.
ماده ۷
درآمد ناخالص یک شخص باید شامل تمام یا برخی از منابع زیر باشد:
۱. حقوق و دستمزد.
۲. خوداشتغالی.
۳. اجاره.
۴. حق امتیاز.
۵. بهره.
۶ - سود سهام، سهم الشرکه و اوراق قرضه و عواید حاصل از واگذاری آنها.
۷ - عواید حاصل از واگذاری دارایی‌های غیرمنقول.
۸ - حقوق بازنشستگی و مزایای پایان خدمت.
۹ - جوایز.
۱۰ - کمک‌های بلاعوض و هدایا.
۱۱ - پاداش عضویت.
ماده ۸
مالیات با نرخ ۵٪ (پنج درصد) از درآمد مشمول مالیات محاسبه می‌شود.
فصل سوم
منابع کل درآمد
بخش اول
حقوق و دستمزد
ماده ۹
درآمد حاصل از حقوق و دستمزد به معنای هر چیزی است که فرد در ازای کار خود، صرف نظر از نوع آن، از کارفرما دریافت می‌کند. این شامل حقوق، دستمزد، کمک هزینه، دستمزد اضافی، پاداش، مشوق‌ها، کمک‌های بلاعوض، سود و سایر مزایای نقدی و غیرنقدی از هر نوع می‌شود.
جبران حقوق یا دستمزد از دست رفته، به استثنای حقوق بازنشستگی، حقوق و دستمزد محسوب می‌شود.
بخش دوم
خوداشتغالی
ماده ۱۰
درآمد حاصل از خوداشتغالی به معنای هر چیزی است که فرد از فعالیت تجاری، صنعتی، حرفه‌ای، صنایع دستی، گردشگری یا هر فعالیت درآمدزای دیگر خود دریافت می‌کند، مشروط بر اینکه فعالیت در دفتر ثبت تجاری ثبت نشده باشد.
ماده 11
مبلغی معادل پانزده درصد (15%) از کل درآمد یا هزینه‌های واقعی انجام شده برای دستیابی به آن، هزینه‌های ضروری برای دستیابی به درآمد حاصل از خوداشتغالی محسوب می‌شود.
بخش سوم
اجاره
ماده 12
درآمد حاصل از اجاره به معنای هر چیزی است که شخص در ازای اجاره اموال، ماشین‌آلات، تجهیزات یا سایر دارایی‌های ثابت یا منقول خود دریافت می‌کند.
ماده 13
مبلغی معادل پانزده درصد (15%) از کل درآمد یا هزینه‌های واقعی انجام شده برای دستیابی به آن، هزینه‌های ضروری برای دستیابی به درآمد حاصل از اجاره به حساب می‌آید.
بخش چهارم
حق امتیاز
ماده ۱۴
درآمد حق امتیاز به هر چیزی اطلاق می‌شود که شخص از موارد زیر به دست می‌آورد:
۱. در ازای واگذاری یا صدور مجوز بهره‌برداری از حقوق مالکیت معنوی زیر:
الف. حق نشر و حقوق مرتبط، شامل آثار ادبی، هنری و علمی، برنامه‌های کامپیوتری، فیلم‌های سینمایی، برنامه‌های رادیویی، ضبط‌های صوتی مانند نوار و صفحه و سایر رسانه‌های مورد استفاده در پخش صوتی و تصویری.
ب. حقوق مالکیت صنعتی، شامل حق ثبت اختراع، علائم تجاری، طرح‌ها، نقشه‌ها، مدل‌ها، روش‌های مخفی یا فرمول‌ها.
۲. در ازای بهره‌برداری از اطلاعات مربوط به تخصص صنعتی، تجاری یا علمی.
۳. در ازای بهره‌برداری از ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی، تجاری یا علمی.
بخش پنجم
بهره
ماده ۱۵
درآمد بهره به هر چیزی اطلاق می‌شود که شخص به عنوان بازده از سپرده‌ها، حساب‌های پس‌انداز بانکی، وام‌ها، گواهی‌های سرمایه‌گذاری و پس‌انداز و همچنین بازده اوراق قرضه و برات به دست می‌آورد.
بخش ششم
سود سهام، اوراق مشارکت، اوراق قرضه و بازده حاصل از فروش آنها
ماده 16
درآمد حاصل از فروش سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه به تمام چیزهایی اطلاق می‌شود که یک شخص از طریق توزیع سهام شرکت‌های سهامی، توزیع سهام شرکت‌های با مسئولیت محدود، شرکت‌های تضامنی، شرکت‌های تضامنی محدود و شرکت‌های انفرادی و توزیع اوراق قرضه سرمایه‌گذاری به دست می‌آورد.
درآمد حاصل از فروش سهام، اوراق مشارکت، اوراق قرضه و اوراق قرضه به میزان افزایش ارزش آنها که یک شخص به دست می‌آورد، برابر با تفاوت بین ارزش واقعی آنها در تاریخ خرید و ارزش واقعی آنها در تاریخ فروش اشاره دارد.
ماده 17
هزینه‌های لازم برای کسب درآمد از سود سهام، اوراق مشارکت، اوراق قرضه و بهره اوراق قرضه، و همچنین بازده حاصل از فروش آنها، هزینه‌های واقعی متحمل شده برای دستیابی به چنین درآمدی محسوب می‌شوند.
بخش هفتم
بازده حاصل از واگذاری دارایی‌های املاک و مستغلات
ماده ۱۸
بازداشت دارایی املاک و مستغلات به معنای واگذاری یکی از حقوق اولیه مالکیت املاک و مستغلات، مانند مالکیت یا حق انتفاع است.
درآمد حاصل از واگذاری دارایی املاک و مستغلات همچنین به میزان افزایش ارزش آن دارایی که توسط شخص در زمان واگذاری به دست آمده است، اشاره دارد.
اگر دارایی املاک و مستغلات به همان شکلی که خریداری شده و بدون تغییر باقی بماند، درآمد حاصل از واگذاری، تفاوت بین ارزش واقعی آن در تاریخ خریداری (یا ارزش بازار آن در آن تاریخ در صورت عدم امکان تعیین ارزش واقعی آن) و ارزش واقعی آن در تاریخ واگذاری خواهد بود.
اگر شکل ملک از زمین خالی به ساختمان تغییر کند، درآمد حاصل از فروش دارایی املاک و مستغلات، تفاوت بین کل ارزش واقعی زمین در تاریخ تملک (یا ارزش بازار آن در آن تاریخ در صورت عدم امکان تعیین ارزش واقعی آن) و ارزش واقعی ساختمان در تاریخ تکمیل آن طبق اسناد ارائه شده توسط شخص، یا ارزش بازار آن در همان تاریخ در صورت عدم امکان تعیین ارزش واقعی آن، و ارزش کل زمین و ساختمان در تاریخ واگذاری خواهد بود.
اگر شکل ملک از ساختمان به قطعه خالی تغییر کند، درآمد حاصل از فروش دارایی املاک و مستغلات، تفاوت بین: ارزش واقعی زمین در تاریخ تملک، یا ارزش بازار آن در صورت عدم امکان تعیین ارزش واقعی آن، و ارزش واقعی آن در تاریخ واگذاری خواهد بود. ارزش ساختمان منتقل شده در این رابطه در نظر گرفته نمی‌شود و نمی‌توان آن را به عنوان ضرر محاسبه و طبق مفاد این قانون به دوره‌های بعد منتقل کرد. به دست آوردن املاک و مستغلات از طریق ارث، وصیت یا هدیه بین همسران یا بستگان درجه یک، از نظر این ماده، واگذاری محسوب نمی‌شود. با این حال، واگذاری این دارایی پس از تملک به هر یک از این روش‌ها، حسب مورد، مشمول مفاد بندهای سه، چهار و پنج این ماده خواهد بود.
بدون خدشه به مفاد بند چهار این ماده، ارزش واقعی دارایی املاک و مستغلات به ارزشی که بر اساس آن هزینه‌های ثبت برای واگذاری در دفتر املاک و مستغلات پرداخت شده است، تخمین زده می‌شود و ارزش بازار آن بر اساس گزارشی که توسط دفتر ارزیابی املاک و مستغلات تأیید شده است، تعیین می‌گردد.
ماده ۱۹
هزینه‌های زیر، هزینه‌های ضروری برای کسب درآمد از درآمد حاصل از واگذاری دارایی‌های املاک و مستغلات محسوب می‌شوند:
۱. مبالغ اجتناب‌ناپذیری که شخص هنگام تملک دارایی املاک و مستغلات متحمل شده است.
۲. مبالغ اتفاقی که شخص هنگام تملک یا واگذاری دارایی املاک و مستغلات متحمل شده است.
۳. مبالغ واقعی که شخص به دلیل اضافات یا بهبود دارایی املاک و مستغلات متحمل شده است.
ماده 20
برای واجد شرایط بودن معافیت مالیاتی درآمد حاصل از واگذاری محل سکونت اصلی یا ثانویه، محل سکونت باید در هر دو مورد متعلق به مقیم مالیاتی در سلطنت عمان باشد و مقیم مالیاتی باید قبلاً انتخاب خود را از بین یکی یا هر دو محل سکونت، حسب مورد، به سازمان اطلاع داده باشد.
محل سکونت اصلی، ملکی است که توسط مقیم مالیاتی انتخاب شده و به عنوان محل سکونت دائمی او تعیین شده است. محل سکونت ثانویه، ملکی است که توسط مقیم مالیاتی انتخاب شده و به عنوان محل سکونت موقت یا فصلی برای برخی از مشاغل او تعیین شده است.
حق مقیم مالیاتی برای انتخاب محل سکونت ثانویه و اطلاع دادن به سازمان در مورد چنین محل سکونتی، در محدوده این ماده، به یک بار در طول عمر او محدود می‌شود.
بخش هشتم
حقوق بازنشستگی و مزایای پایان خدمت
ماده ۲۱
حقوق بازنشستگی به حقوق بازنشستگی و سایر مزایای بازنشستگی دریافتی توسط شخص از صندوق‌های بازنشستگی اجباری یا اختیاری و همچنین مزایای پایان خدمت اشاره دارد.
بخش نهم
جوایز
ماده ۲۲
درآمد حاصل از جوایز به کلیه مزایای نقدی یا غیرنقدی که شخص از قرعه‌کشی‌های انجام شده توسط اشخاص مجاز قانونی دریافت می‌کند، صرف نظر از اینکه آیا شخص در قرعه‌کشی کمک مالی می‌کند یا خیر، اشاره دارد.
بخش دهم
کمک‌های بلاعوض و هدایا
ماده ۲۳
درآمد حاصل از کمک‌های بلاعوض و هدایا به کلیه مزایای نقدی یا غیرنقدی که شخص از یک غیرکارفرما بدون دریافت غرامت دریافت می‌کند، اشاره دارد.
بخش یازدهم
پاداش عضویت
ماده ۲۴
پاداش عضویت به تمام مزایای نقدی یا غیرنقدی که یک فرد در نتیجه عضویت در شورای دولتی و مجلس شورا، شوراهای شهرداری، هیئت مدیره نهادهای عمومی یا مؤسسات عمومی، صندوق‌های عمومی یا خصوصی یا هیئت مدیره شرکت‌ها، انجمن‌ها یا نهادهای عام‌المنفعه دریافت می‌کند، اشاره دارد.
فصل چهارم
معافیت‌های مالیاتی
ماده ۲۵
بدون خدشه به معافیت‌های مالیاتی ارائه شده برای درآمد افراد تحت توافق‌نامه‌های بین‌المللی، موارد زیر از درآمد خالص معاف هستند:
۱. حقوق دریافتی توسط اعضای هیئت‌های دیپلماتیک و کنسولی و سایر نمایندگان دیپلماتیک، اعضای مأموریت‌های دیپلماتیک کشورهای خارجی و سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در سلطنت عمان، در محدوده کار رسمی خود، مشروط به عمل متقابل.
۲. کمک هزینه اضافی پرداخت شده به ساکنان مالیاتی عمان که در مأموریت‌های دیپلماتیک و کنسولی کار می‌کنند، غیر از اعضای هیئت‌های دیپلماتیک و کنسولی، برای پوشش هزینه‌های زندگی.
۳. درآمد یک مقیم مالیاتی که به مدت ۱۸ (هجده) ماه، از روز پس از انقضای وضعیت اقامت غیرمالیاتی خود، برای یک دوره واحد، در خارج از سلطنت عمان کسب کرده است.
۴. حقوق و دستمزد یک مقیم مالیاتی عمانی که از کار خود در خارج از سلطنت عمان کسب کرده است.
۵. مبلغی معادل ارزش کمک‌های مالی پرداخت شده توسط فرد به عنوان حق عضویت در طرح‌های بازنشستگی و پاداش پس از خدمت، چه اجباری و چه داوطلبانه، حداکثر تا دو طرح.
۶ - مبلغی معادل هزینه‌های تحصیلی فرد، همسر، اجداد، فرزندان درجه یک، خواهر و برادر تحت سرپرستی او و افراد تحت سرپرستی او تحت سیستم خانواده سرپرست، مطابق با مقررات.
۷ - مبلغی معادل هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی فرد، همسر، اجداد و فرزندان درجه یک، خواهر و برادر تحت سرپرستی او و افراد تحت سرپرستی او تحت سیستم خانواده سرپرست، مطابق با مقررات.
8 - درآمد حاصل از درآمد حاصل از واگذاری محل سکونت اصلی، مشروط بر اینکه واگذاری محل سکونت ظرف دو (2) سال از تاریخ ابلاغ به مرجع انتخاب این محل سکونت انجام شده باشد.
9 - درآمد حاصل از درآمد حاصل از واگذاری محل سکونت ثانویه، یک بار در طول عمر.
10 - مبلغی معادل ارزش زکات و کمک‌های مالی، از جمله کمک‌های مالی به موقوفات، برای اشخاصی که با تصمیم رئیس تعیین می‌شوند، نباید بیش از پنج (5%) درصد از کل درآمد باشد.
11 - درآمد حاصل از توزیع اوراق بهادار سرمایه‌گذاری صادر شده توسط دولت سلطنت عمان و درآمد حاصل از واگذاری آنها.
12 - درآمد حاصل از سود اوراق قرضه و اسناد منتشر شده توسط دولت سلطنت عمان و درآمد حاصل از واگذاری آنها.
13 - غرامت دریافتی توسط یک شخص، صرف نظر از دلیل استحقاق، به جز غرامت حقوق و دستمزد.
14 - درآمد حاصل از ارث، وصیت، کمک‌های بلاعوض یا هبه بین همسران یا بستگان درجه یک.
15 - مبلغی معادل ارزش سود حاصل از وام‌های بانکی که شخص برای ساخت یا خرید محل سکونت اصلی خود دریافت کرده است و هزینه تأمین مالی در معاملات اسلامی‌برای همین منظور، برای یک بار پرداخت در طول عمر و مطابق با کنترل‌های مشخص شده در آیین‌نامه.
16 - درآمد حاصل از حقوق مالکیت صنعتی مربوط به اختراعات، طرح‌ها، نقشه‌ها، مدل‌ها، علائم تجاری و روش‌ها یا فرمول‌های مخفی، به مدت پنج (5) سال از تاریخ ثبت آنها.
فصل پنجم
زیان‌ها
ماده ۲۶
اگر یک سال مالیاتی برای یکی از منابع درآمدی مندرج در ماده ۲۷ این قانون با زیان خاتمه یابد، این زیان از درآمد آن منبع کسر می‌شود. اگر بخشی از زیان باقی بماند، سالانه از درآمد آن منبع برای سال‌های بعد تا سال پنجم کسر می‌شود. پس از آن، هیچ بخشی از زیان را نمی‌توان از درآمد هیچ سال بعدی کسر کرد.
اگر زیان در طول بیش از یک سال مالیاتی رخ دهد، ابتدا زیان سال مالیاتی قبل و سپس سال مالیاتی بعدی، به ترتیب، طبق مقررات، کسر می‌شود.
ماده ۲۷
مقررات ماده ۲۶ این قانون منحصراً در مورد درآمد حاصل از منابع زیر اعمال می‌شود:
۱. خوداشتغالی.
۲. اجاره.
۳. واگذاری دارایی‌های املاک و مستغلات.
۴. واگذاری سهام، اوراق قرضه و گواهی‌ها.
فصل ششم
محاسبه مالیات
ماده 28
به منظور محاسبه مالیات، درآمد مشمول مالیات تحقق یافته یا مورد انتظار تحقق یافته در طول سال مالیاتی باید از هر منبع به طور جداگانه و با کسر مبالغ زیر از چنین درآمدی تعیین شود:
- معافیت‌های مالیاتی.
- هزینه‌های مندرج در مواد 11، 13، 17 و 19 این قانون.
- زیان‌های مذکور در فصل پنجم این قانون.
ماده 29
کسر هزینه‌های مندرج در مواد 11 و 13 این قانون 15٪ (پانزده درصد) از درآمدی است که این هزینه‌ها برای آن متحمل شده است، مگر اینکه شخص به عنوان جایگزین، کسر هزینه‌های واقعی متحمل شده برای دستیابی به چنین درآمدی را درخواست کند.
در همه موارد، شخص حق دارد هر سه (3) سال یکی از دو گزینه را انتخاب کند.
ماده ۳۰
هر شخص موظف است مبالغ مندرج در ماده ۲۸ این قانون را هر زمان که موظف به پرداخت مالیات باشد، کسر کند.
کارفرما در صورت الزام به پرداخت مالیات، موظف به کسر مذکور است. تعهد کارفرما در این زمینه محدود به کسر معافیت‌هایی است که بخشی از حقوق یا دستمزد هستند، به استثنای سایر معافیت‌ها.
اگر نهادی که موظف به پرداخت مالیات است، یکی از نهادهای مندرج در ماده ۴۴ این قانون باشد، طبق مفاد آن، کسر هر یک از مبالغ مذکور برای آن ممنوع است.
مفاد بندهای دوم و سوم این ماده، حق شخص را برای بازیابی ارزش هرگونه معافیت یا هزینه دیگری که طبق مفاد این قانون به او تعلق می‌گیرد، یا حق او برای انتقال زیان‌ها به آینده، خدشه‌دار نمی‌کند.
ماده ۳۱
مؤدی مالیات باید نرخ مقرر بر اساس درآمد مشمول مالیات را در موارد مندرج در بندهای یک و دو ماده ۳۰ این قانون و بر اساس درآمد ناخالص در مورد مندرج در بند سه همان ماده، برای تعیین میزان مالیات قابل پرداخت یا مبالغی که باید کسر شود، اعمال کند.
ماده ۳۲
شخص حق دارد طبق کنترل‌ها و رویه‌های مشخص شده در آیین‌نامه، ارزش مالیات خارجی را از مبلغ مالیات قابل پرداخت کسر کند، مشروط بر اینکه کسر از مبلغ این مالیات تجاوز نکند. ارزش باقیمانده مالیات خارجی را نمی‌توان به سال‌های بعد منتقل و از مالیات قابل پرداخت برای سال‌های مالیاتی بعدی کسر کرد.
فصل هفتم
اظهارنامه مالیاتی
ماده ۳۳
بدون خدشه به مفاد مواد ۳۶ و ۳۷ این قانون، شخصی که کل درآمدش بیش از چهل و دو هزار ریال عمانی (۴۲۰۰۰) باشد، باید ظرف شش ماه از پایان سال مالی، اظهارنامه مالیاتی سالانه خود را با استفاده از فرمی‌که برای این منظور تهیه شده است، به صورت الکترونیکی به سازمان ارائه دهد.
اگر شخص منبع درآمد دیگری غیر از حقوق، دستمزد، پاداش عضویت یا حقوق بازنشستگی که توسط یک کارفرما پرداخت می‌شود، نداشته باشد، کارفرما موظف است بنا به درخواست او، اظهارنامه را از طرف او، مطابق با فرم‌های تهیه شده برای این منظور، به روشی که در آیین‌نامه مشخص شده است، ارائه دهد.
در هر دو مورد، اظهارنامه باید در درجه اول شامل میزان درآمد ناخالص، درآمد خالص، درآمد مشمول مالیات و میزان مالیات قابل پرداخت باشد.
ماده 34
یک فرد مقیم مالیاتی که قبلاً اظهارنامه مالیاتی ارائه کرده است، نمی‌تواند ارائه آن را متوقف کند، مگر اینکه کل درآمد او برای یک سال مالی به کمتر از چهل و دو هزار ریال عمانی (42000) برسد. توقف ارائه اظهارنامه مالیاتی با اطلاع‌رسانی به سازمان، همراه با اظهارنامه مالیاتی آن سال، انجام می‌شود.
ماده 35
اگر شخصی ظرف سه (3) سال پس از انقضای دوره مشخص شده برای ارائه اظهارنامه مالیاتی، متوجه شود که اظهارنامه ارائه شده حاوی خطا یا نقص است، باید ظرف سی (30) روز از تاریخ کشف خطا یا نقص، اظهارنامه اصلاح شده را به سازمان ارائه دهد. در صورتی که سازمان رویه‌های حسابرسی مالیاتی را در رابطه با این اظهارنامه آغاز کرده باشد، او تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند این اظهارنامه را ارائه دهد.
اگر شخصی اظهارنامه مالیاتی اصلاح شده را در دوره مشخص شده برای ارائه اظهارنامه اصلی ارائه دهد، اظهارنامه اصلاح شده به عنوان اظهارنامه اصلی تلقی می‌شود.
ماده ۳۶
اگر شخصی در طول سال مالیاتی فوت کند، وصی ترکه باید ظرف ۱۸۰ روز از تاریخ فوت، اظهارنامه مالیاتی مربوط به دوره قبل از فوت را ارائه دهد. در این صورت، وصی ترکه باید مالیات متعلقه را از دارایی‌های ترکه پرداخت کند.
ماده ۳۷
شخصی که محل اقامتش در سلطنت عمان از بین می‌رود، باید حداقل ۶۰ روز قبل از پایان اقامت، اظهارنامه مالیاتی خود را ارائه دهد، مگر اینکه این پایان اقامت به دلیل ناگهانی و خارج از کنترل او باشد. در این صورت، مجری ترکه باید قبل از عزیمت، بدون الزام به رعایت این مهلت، مطابق با رویه‌های مشخص شده در آیین‌نامه، اظهارنامه مالیاتی خود را ارائه دهد.
فصل هشتم
تشخیص مالیات
ماده 38
مالیات از تاریخ تشخیص محاسبه می‌شود. ارائه اظهارنامه مالیاتی، بدون خدشه به مفاد مواد 39 و 40 این قانون، به عنوان تشخیص مالیات تلقی می‌شود.
ماده 39
سازمان می‌تواند تشخیص مالیات را اصلاح کند. چنین اصلاحیه‌ای باید بر اساس داده‌های موجود در اظهارنامه، هرگونه داده یا سند دیگر یا بر اساس بررسی انجام شده توسط سازمان مطابق با مفاد این قانون باشد. در همه موارد، شخص باید از اصلاحیه به روشی که در آیین‌نامه مشخص شده است، مطلع شود.
ماده 40
سازمان می‌تواند در صورت عدم ارائه اظهارنامه مالیاتی یا اسناد پشتیبان، بر اساس هرگونه داده‌های موجود، تشخیص مالیات تخمینی را انجام دهد و به شخصی که موظف به ارائه آن است، این تشخیص را اطلاع دهد.
ماده 41
سازمان نمی‌تواند تشخیص مالیات را پس از گذشت سه (3) سال از تاریخ ارائه اظهارنامه مالیاتی اصلاح کند. در صورت اثبات استفاده اظهارکننده از روش‌های متقلبانه در تهیه و ارائه اظهارنامه، این مدت پنج (5) سال خواهد بود.
سازمان نمی‌تواند پس از گذشت سه سال از پایان سال مالیاتی که اظهارنامه مالیاتی برای آن لازم است، ارزیابی تخمینی انجام دهد.
فصل نهم
پرداخت مالیات
ماده ۴۲
در مواردی غیر از موارد مندرج در مواد ۴۳ و ۴۴ این قانون، شخص موظف است مالیات متعلق را در تاریخ تعیین شده برای ارائه اظهارنامه مالیاتی پرداخت کند. در صورت اصلاح ارزیابی یا انجام ارزیابی تخمینی توسط سازمان، پرداخت از تاریخ ابلاغ اصلاحیه یا ارزیابی آغاز می‌شود.
ماده ۴۳
کارفرما موظف است مبالغ کسر شده برای حساب مالیات حقوق و دستمزد، حقوق بازنشستگی، مزایای پایان خدمت و پاداش عضویت را که موظف به پرداخت آن است، پرداخت کند و آنها را به طور منظم مطابق با کنترل‌های مشخص شده در آیین‌نامه به سازمان ارسال کند.
ماده ۴۴
واحدهای دستگاه اداری دولت و سایر اشخاص حقوقی عمومی و همچنین اشخاص حقوقی خصوصی مانند مؤسسات، شرکت‌ها، موسسات و واحدهای بخش خصوصی فعال در سلطنت عمان، موظفند مبالغی را برای مقاصد مالیاتی از کل درآمد حاصل از منابع مختلفی که موظف به پرداخت آن هستند، به استثنای حقوق، دستمزد، مستمری بازنشستگی، مزایای پایان خدمت و پاداش عضویت برای هر منبع به طور جداگانه با نرخی معادل ۲۰٪ از مالیات معوق کسر کنند، در صورتی که درآمد حاصل از آن بیش از ۲۰۰۰۰ ریال عمانی باشد. آنها باید مبالغ را در تاریخ‌های مقرر و مطابق با رویه‌های تعیین شده به سازمان ارسال کنند. این امر در مورد اشخاصی که مقیم مالیات نیستند صدق می‌کند، که در این صورت باید مبلغی معادل ارزش کامل مالیات معوق را مطابق با کنترل‌های مندرج در آیین‌نامه کسر کنند.
ماده ۴۵
در صورت تأخیر در پرداخت مالیات یا بخشی از آن، مالیات اضافی به میزان ۱٪ (یک درصد) در ماه از ارزش مبالغ پرداخت نشده، برای دوره از تاریخ سررسید تا تاریخ پرداخت، بر کسانی که موظف به پرداخت مالیات یا مبالغ قابل کسر هستند، اعمال خواهد شد. رئیس می‌تواند این مالیات را به طور کامل یا جزئی، مطابق با کنترل‌های مشخص شده در آیین‌نامه، معاف کند.
فصل دهم
بازپرداخت مالیات
ماده ۴۶
شخص یا مجری ترکه، حسب مورد، حق دارد مالیات یا مبالغ کسر شده از حساب خود را در صورتی که این مبالغ بیش از حد مجاز باشد یا ظرف پنج سال از تاریخ سررسید از مبلغ قابل پرداخت تجاوز کند، طبق رویه‌های مشخص شده در آیین‌نامه، دریافت کند.
ماده ۴۷
اگر مرجع تشخیص دهد که مبلغ یا مبالغ مالیات کسر شده از حساب او، به طور کامل یا جزئی، به طور غیرقانونی پرداخت شده است، موظف است آنها را ظرف سی روز از تاریخ درخواست بازپرداخت به شخص مسترد کند، مشروط بر اینکه کلیه اسناد مطابق با آیین‌نامه کامل و جامع باشند.
فصل یازدهم
ضمانت‌های وصول مالیات
ماده ۴۸
مرجع، مبلغ مالیات و مبالغ کسر شده از حساب خود و همچنین مبلغ مالیات اضافی را بر اساس مطالبات از طرف شخص متعهد به پرداخت آنها، بدون خدشه به حق قانونی شخص اخیر برای دریافت تمام یا بخشی از آن مبالغ از اشخاص بدهکار، دریافت خواهد کرد.
ماده ۴۹
اگر مؤدی مالیات، مبالغ کسر شده از حساب خود یا مالیات اضافی را در مهلت‌های مقرر پرداخت نکند، سازمان حق دارد با رعایت رویه‌های مقرر در سیستم جمع‌آوری مالیات و عوارض و سایر مبالغ بدهی به واحدهای دستگاه اداری دولتی، آن را وصول کند.
ماده ۵۰
حق دولت برای مطالبه مالیات، هفت سال از تاریخ آخرین ارزیابی، به موجب حکم قطعی، منقضی می‌شود. این دوره با ادعاها و سایر رویه‌های قانونی شناخته شده، مانند تصمیمات، اطلاعیه‌ها، هشدارها، اخطارها، صورتجلسات، دستورات و سایر رویه‌های صادر شده توسط سازمان برای وصول مالیات مطابق با مفاد این قانون یا رویه‌های مقرر در سیستم جمع‌آوری مالیات و عوارض و سایر مبالغ بدهی به واحدهای دستگاه اداری دولتی، قطع می‌شود.
در چنین حالتی، یک دوره مرور زمان جدید و مشابه آغاز می‌شود، مگر اینکه حکم قطعی قضایی به نفع سازمان در مورد حق مالیات صادر شده باشد که در این صورت دوره مرور زمان جدید پانزده سال خواهد بود. دوره جدید از تاریخ انقضای اثر ناشی از دلیل وقفه یا صدور حکم، حسب مورد، آغاز می‌شود.
فصل دوازدهم
کنترل و بازرسی
ماده ۵۱
مؤدی مالیاتی باید سوابق، اسناد، داده‌ها، اطلاعات، فاکتورها و سایر موارد را به مدت پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه نگهداری کند.
ماده ۵۲
این سازمان می‌تواند سالانه اظهارنامه‌های مالیاتی افراد را با استفاده از یک نمونه، طبق قوانین و استانداردهای تعیین‌شده توسط رئیس ، بررسی کند.
ماده ۵۳
این سازمان نمی‌تواند اظهارنامه‌های مالیاتی که قبلاً بررسی کرده است را بررسی کند، مگر اینکه عناصر معتبری را کشف کند که مستلزم بررسی مجدد باشد. در این صورت، باید تاریخ، مکان و مدت زمان تخمینی بررسی مجدد به مالیات‌دهنده اطلاع داده شود.
ماده ۵۴
این سازمان می‌تواند فرد، نماینده قانونی او یا هر دو را برای حضور در زمان و مکان مشخص‌شده جهت بحث در مورد اظهارنامه مالیاتی و اسناد پشتیبان آن احضار کند.
ماده ۵۵
مالیات‌دهنده باید سوابق، اسناد، داده‌ها، اطلاعات و فاکتورهای مربوط به مالیات درخواستی سازمان را ظرف چهل و پنج روز از تاریخ دریافت درخواست ارائه دهد. آنها همچنین باید به کارمندان سازمان که دارای اختیارات پلیس قضایی هستند، اجازه دهند تا همه از موارد فوق را اطلاع یافته یا بررسی کنند.
ماده ۵۶
این مرجع حق دارد شخص یا هر شخص حقیقی یا حقوقی دیگری را مجبور به ارائه هرگونه سند، داده، سوابق، دفاتر حسابداری، فاکتورها یا سایر اطلاعات مربوط به مالیات که در اختیار دارد، کند.
ماده ۵۷
بانک‌ها، شعب آنها و مؤسسات مالی دارای مجوز در سلطنت عمان، بنا به درخواست موجه از مرجع به همراه مدارک پشتیبان، باید هرگونه اطلاعات بانکی یا مالی مربوط به شخص را در اختیار مرجع قرار دهند، مشروط بر اینکه شخص مشتری بانک یا مؤسسه مالی باشد و اطلاعات درخواستی مربوط به درآمد مشمول مالیات او باشد و برای اجرای مفاد این قانون ضروری باشد.
در همه موارد، بانک‌ها، شعب آنها و مؤسسات مالی باید بانک مرکزی عمان را از تصمیمی‌که در مورد درخواست مرجع اتخاذ کرده‌اند، مطلع کنند. آنها همچنین در صورت تأیید درخواست مرجع، باید شخص را از تصمیم مطلع کنند.
ماده ۵۸
کلیه داده‌ها و اطلاعات ارائه شده به مرجع مربوط به یک شخص، کار یا فعالیت او، چه به صورت کاغذی و چه الکترونیکی، محرمانه خواهد بود. کارمندان سازمان، حتی پس از پایان خدمت، از افشای اطلاعات محرمانه آن منع شده‌اند، مگر در مواردی که قانون اجازه داده باشد، با رضایت کتبی شخص، در اجرای حکم قضایی یا تصمیم صادره از دادگاه، یا در اجرای تصمیم کمیته‌ای که صلاحیت رسیدگی به شکایت علیه تصمیم سازمان برای تصمیم‌گیری در مورد اعتراض را دارد.
فصل سیزدهم
اعتراض، شکایت و دعوی مالیاتی
ماده ۵۹
در هر دو مورد: اصلاح برگه تشخیص مالیات و تعیین برآورد مالیاتی، شخص می‌تواند با ارائه درخواست به مرجع ذیصلاح ظرف ۴۵ (چهل و پنج) روز از تاریخ ابلاغ تصمیم، به تصمیم تشخیص اعتراض کند. این مدت به دلیل فورس ماژور تا زمان رفع فورس ماژور به حالت تعلیق در می‌آید. هرگونه اعتراضی که پس از این مدت ارائه شود، پذیرفته نخواهد شد.
در همه موارد، مرجع ذیصلاح ظرف ۹۰ (نود) روز از تاریخ ارائه اعتراض، در مورد آن تصمیم خواهد گرفت. انقضای این مدت بدون تصمیم‌گیری، به منزله رد آن تلقی می‌شود.
تصمیم مبنی بر پذیرش اعتراض و اصلاح برگه تشخیص مالیاتی به روشی که در آیین‌نامه مشخص شده است، اجرا خواهد شد.
ثبت اعتراض مانع از ادامه وصول مالیات توسط مرجع ذیصلاح نمی‌شود، مگر اینکه پرداخت طبق مفاد ماده ۶۰ این قانون به تعویق بیفتد.
ماده ۶۰
در صورت اعتراض به تصمیم ارزیابی، شخص می‌تواند از مرجع درخواست کند که پرداخت مالیات را، به طور کامل یا جزئی، به مدت ۳۰ روز از تاریخ ثبت اعتراض به تعویق بیندازد. مرجع باید ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت و قبل از تصمیم‌گیری در مورد اعتراض، در مورد درخواست تصمیم‌گیری کند. ادامه وصول مالیات توسط مرجع یا انقضای این مدت بدون تصمیم‌گیری در مورد درخواست، به منزله رد درخواست تلقی می‌شود.
ماده ۶۱
شخص می‌تواند در کمیته مقرر در قانون مالیات بر درآمد، مطابق با رویه‌های قبلی، نسبت به تصمیم رئیس در مورد اعتراض، واخواهی کند. او همچنین می‌تواند در مورد اجرای مفاد این قانون، دعوی مالیاتی اقامه کند.
مفاد فصل‌های دوم و سوم از بخش ششم قانون مالیات بر درآمد در مورد شکایات و دعوی مالیاتی مقرر در بند اول این ماده اعمال می‌شود.
فصل چهاردهم
ممنوعیت‌ها
ماده ۶۲
استفاده از روش‌های متقلبانه یا انجام معاملات تجاری یا مالی در طول هر سال مالی با هدف کسب درآمدهای مالیاتی غیرقانونی و نقض مفاد این قانون ممنوع است. این درآمدها شامل موارد زیر است:
۱. اجتناب، کاهش یا تعویق پرداخت مالیات معوق.
۲. اجتناب یا کاهش مالیات معوق احتمالی.
۳. انتقال بار مالیاتی به شخص دیگر.
۴. اجتناب از تعهد محاسبه، کسر یا کسر مالیات.
۵. وصول غیرقانونی مالیات معوق یا بیشتر از ارزش آن.
ماده ۶۳
این آیین‌نامه مجازات‌های اداری را که رئیس می‌تواند برای هر کسی که مفاد این قانون و آیین‌نامه را نقض کند، اعمال کند، مشخص می‌کند، مشروط بر اینکه جریمه از ۵۰۰۰ ریال عمانی (پنج هزار ریال عمانی) تجاوز نکند.
فصل پانزدهم
مجازات‌ها
ماده ۶۴
مجازات‌های مندرج در این قانون، مانع از مجازات شدیدتری که در هر قانون دیگری تصریح شده است، نمی‌شود.
ماده ۶۵
هر کسی که مرتکب هر یک از اعمال زیر در نقض مفاد این قانون شود، با جریمه‌ای که کمتر از ۱۰۰۰ ریال عمانی (هزار ریال عمانی) و بیشتر از ۵۰۰۰ ریال عمانی (پنج هزار ریال عمانی) نباشد، مجازات خواهد شد:
۱. خودداری عمدی از ارائه اظهارنامه مالیاتی در مهلت‌های مقرر.
۲. خودداری عمدی از اجرای درخواست سازمان برای ارائه سوابق، اسناد، داده‌ها، اطلاعات، فاکتورها یا سایر سوابق مربوطه.
۳. عمداً از کسر مبالغ مورد نیاز برای کسر مالیات خودداری کند.
۴. عمداً از پرداخت مبالغ کسر شده برای مالیات خودداری کند.
ماده ۶۶
هر کسی که مرتکب هر یک از اعمال زیر شود که خلاف مفاد این قانون باشد، به حبس به مدت حداقل یک سال و حداکثر سه سال و جریمه نقدی حداقل ده هزار ریال عمانی (۱۰۰۰۰ ریال عمانی) و حداکثر بیست هزار ریال عمانی (۲۰۰۰۰ ریال عمانی) یا هر یک از این دو مجازات محکوم خواهد شد:
۱. ارائه آگاهانه اطلاعات نادرست در اظهارنامه مالیاتی.
۲. ضمیمه کردن آگاهانه سوابق، اسناد، اطلاعات، داده‌ها، فاکتورها یا سایر موارد نادرست به اظهارنامه مالیاتی.
۳. از بین بردن، پنهان کردن یا دور انداختن عمدی سوابق، اسناد، اطلاعات، داده‌ها، فاکتورها یا سایر موارد قبل از انقضای مدت نگهداری مشخص شده.
ماده ۶۷
بدون خدشه به مسئولیت کیفری اشخاص حقیقی، یک شخص حقوقی در صورتی که جرم به نام یا از طرف آن توسط رئیس، یکی از اعضای هیئت مدیره، مدیر یا هر مقام دیگری که در آن سمت عمل می‌کند، یا با رضایت، لاپوشانی یا سهل‌انگاری فاحش آن انجام شده باشد، به جریمه‌ای معادل دو برابر حداکثر مجازات مقرر برای جرم محکوم خواهد شد.
ماده ۶۸
هرکس دیگری را برای ارتکاب هر یک از جرایم مندرج در این قانون تحریک، کمک یا با او توافق کند، به همان مجازات محکوم خواهد شد.
ماده ۶۹
در صورت تکرار جرم، حداکثر و حداقل مجازات مقرر برای جرم دو برابر خواهد شد.
ماده ۷۰
هیچ گونه دعوی عمومی در مورد جرایم مندرج در این قانون، جز با درخواست رئیس ، قابل طرح، ثبت یا انجام هیچ گونه اقدامی نیست.
ماده ۷۱
رئیس می‌تواند جرایم مندرج در این قانون را در هر مرحله از دعوی عمومی و قبل از صدور حکم قطعی، به شرط پرداخت مبلغ قابل پرداخت به مرجع قضایی، علاوه بر مبلغی معادل نصف حداکثر جریمه تعیین شده برای جرم، حل و فصل کند.
در همه موارد، حل و فصل منجر به رد دعوی عمومی ناشی از جرایم مذکور می‌شود.
فصل شانزدهم
مقررات نهایی
ماده ۷۲
کارمندان مرجع قضایی که با تصمیمی از مرجع ذیصلاح با توافق رئیس منصوب می‌شوند، در رابطه با اجرای مفاد این قانون و آیین‌نامه‌ها و تصمیمات اجرایی آن، از اختیارات پلیس قضایی برخوردار خواهند بود.
ماده ۷۳
مالیات قابل پرداخت طبق مفاد این قانون به ریال عمان محاسبه می‌شود. اگر درآمد مشمول مالیات به ارز خارجی حاصل شود، مالیات بر اساس قیمت فروش آن ارز در مقابل ریال عمان که توسط بانک مرکزی عمان در تاریخ آخرین ارزیابی مالیات اعلام شده است، محاسبه می‌شود.
ماده ۷۴
مبلغ مالیات بر ارزش افزوده‌ای که بابت ورودی‌ها پرداخت می‌شود و توسط یک شخص پرداخت می‌شود، نمی‌تواند در هزینه‌های قابل کسر طبق مفاد این قانون از درآمد مشمول مالیات کسب شده توسط شخص از کسب و کار یا فعالیتی که آن مالیات برای آن تعلق می‌گیرد، لحاظ شود، مشروط بر اینکه او حق داشته باشد آن را طبق مفاد قانون مالیات بر ارزش افزوده دریافت کند.
ماده ۷۵
شخص می‌تواند طبق یک قرارداد رسمی نمایندگی، یک نماینده مالیاتی را برای نمایندگی خود در اعمال حقوق و تعهدات مندرج در این قانون و مقررات منصوب کند.
ماده ۷۶
شخصی که ناتوان، ناقص، فاقد صلاحیت یا معلول است، می‌تواند حسب مورد توسط قیم، امین یا قیم خود نمایندگی شود.